Metoda Komunikatywna

Historycznie, Communicative Approach była postrzegana jako odpowiedź na Metodę Audiolingwalną oraz jako rozszerzenie lub rozwój " notional-functional syllabus".

Communicative Approach kładzie także nacisk na to, aby uczniowie używali języka w różnych kontekstach oraz na to, aby uczyli się funkcji języka. W przeciwieństwie do Metody Audiolingwalnej , jej głównym celem jest bardziej pomóc uczniom tworzyć znaczenie niż rozwijać perfekcyjne gramatyczne struktury, czy przyswajać wymowę jak najbardziej zbliżoną do oryginalnego wzorca językowego. Oznacza to, że o sukcesie w nauce języka obcego świadczy fakt jak dobrze uczniowie rozwinęli kompetencję komunikatywną.

Metoda komunikatywna skupia się na potrzebach uczniów, a także na związku miedzy językiem uczonym w klasie, a językiem używanym poza klasą. Zasadą wprowadzenia nowego materiału jest przedstawienie go w autentycznym kontekście, sytuacji z życia wziętej

Zadaniem tej metody jest rozwijanie kompetencji komunikatywnej, dlatego też zajęcia często przyjmują formę: pracy w parach lub grupach wymagającej negocjacji i kooperacji między uczniami; zadań opartych o płynność mówienia, co wzmacnia pewność uczniów; odgrywania ról (role-plays) podczas których uczniowie ćwiczą i rozwijają funkcje językowe.

• Nacisk na naukę komunikacji poprzez interakcję w języku obcym.
• Użycie autentycznych tekstów (authentic texts).
• Zapewnienie uczniom możliwości skupienia się nie tylko na języku jako takim, ale również na samym procesie uczenia się.
• Osobiste doświadczenia uczniów traktowane jako ważny element wspomagający proces uczenia się.
• Próba połączenia nauki języka w klasie z aktywacją języka poza klasą.

• Role Play.
• Interviews.
• Information Gap.
• Games.
• Language Exchanges.
• Surveys.
• Pair Work.