Całkowite Reagowanie

Total Physical Response jest metodą opracowaną przez James'a Asher'a, doktora w dziedzinie psychologii, w latach 60-tych. Metoda ta oparta jest na założeniu, że podczas nauki języka obcego, język ten jest przyswajany podczas procesu "łamania systemu/kodu" (codebraking process) podobnego w rozwoju języka ojczystego; proces ten pozwala na wydłużony okres słuchania (osłuchiwania się) oraz rozwijania zrozumienia zanim dojdzie do produkcji. W metodzie tej uczniowie wykonują polecenia, komendy nauczyciela, które wymagają ruchu.

TPR bazuje na sposobie w jaki dzieci przyswajają język ojczysty. Komunikacja między rodzicami a dziećmi łączy aspekty zarówno werbalne, jak i ruchowe. Dziecko ruchem odpowiada na mowę rodziców. Następnie, odpowiedzi te są pozytywnie utrwalane/nagradzane przez rodziców (za pomocą mowy m.in.). Przez wiele miesięcy dziecko wchłania język, nie będąc jeszcze w stanie mówić. W tym okresie dochodzi do internalizacji języka oraz "łamania systemu". Po tym etapie dziecko jest w stanie spontanicznie reprodukować język/mowę.

• Nauczyciel instruuje, a uczniowie wykonują jego polecenia.
• Słuchanie i odpowiedź ruchem są ważniejsze od mówienia.
• Tryb rozkazujący i pytający są najczęściej stosowanymi funkcjami języka, nawet na poziomie zaawansowanym.
• Element humoru w trakcie lekcji, co sprawia, że są bardziej przyjemne.
• Nie wymaga się od uczniów aby mówili do momentu, w którym czują się wystarczająco pewnie i są na to gotowi.
• Gramatyka i słownictwo są ważniejsze od innych obszarów języka. Język mówiony jest ważniejszy od języka pisanego.

• Używanie komend do kierowania zachowaniem.
• Zamiana ról - uczniowie kierują nauczycielem lub innymi uczniami.
• Sekwencja akcji - wraz ze wzrostem zaawansowania uczniów, dodaje się nowe komendy wymagające wykonania nowych akcji.